Ik wil jullie graag een voorbeeld geven dat vrijwilliger zijn in de buddywerking ook voor mezelf voordelen heeft. Deze week was het open-atelier-week in 't Veldzicht. Dit is een organisatie voor personen met een handicap. Ik had dinsdag wel eens zin om een kijkje te gaan nemen, maar ik had niet zoveel zin om alleen te gaan. Dus ik nam Hecter, mijn deelnemer mee op stap. Met andere woorden, ik help hem niet alleen om uit zijn sociaal isolement te geraken, maar ook hij helpt mij om naar buiten te komen. Dus zo zijn we samen op stap gegaan. In 't Veldzicht kunnen zowel personen met als zonder een beperking workshops volgen, onder andere keramiek. Ikzelf heb dit daar ook al verschillende keren gedaan. Maar je mag de mensen die wat beperkter zijn zeker niet onderschatten. Ze maken echt prachtige dingen. Dus ik kon het niet laten om een schaaltje mee te nemen die gemaakt was door één van de deelnemers. Het toeval was dat het meisje net aanwezig was, dus zij was natuurlijk super blij dat één van haar creaties verkocht werd. Ik kocht ook nog een zakje koekjes die heerlijk zullen smaken.Hector en ik zijn dan nog samen iets gaan drinken en daarna zijn we nog even snel naar de kringloopwinkel geweest, waar ik natuurlijk iets (een labelmaker, waar ik al super lang achter zocht) gekocht heb.
Tegenwoordig lees je nu vaak op sociale media of in de krant van mensen die een positieve brief op de trein vinden. Ik moest woensdag boodschappen doen, dus ik dacht: "ik ga allerlei positieve boodschappen achterlaten in de winkel." Ik zocht allerlei positieve quotes op en schreef deze op een papiertje. In de winkel heb ik in de schappen gelegd, in en tussen de artikelen. Ik vond het wel spannend, want ik wou dat niemand me zag. Ik was al bang dat mensen dachten dat ik aan het stelen was, want ik deed waarschijnlijk super mysterieus. Maar het is gelukt en ik heb in het Kruidvat, de Blokker en de Kringwinkel (jaaa-aa, ik ben weer naar de kringloopwinkel geweest!) briefjes achter gelaten.
(ja ja, tussen de maandverbanden :p)
's Middags is er dan een vriendinnetje komen spelen, want de mama had op het laatste moment geen opvang. En ik ben met de kindjes naar de Klaver geweest, want het was zo'n mooi weer en daar is een speeltuintje waar de kindjes konden spelen. Iedereen blij: de kindjes dat ze samen konden spelen, ik dat ik niet voortdurend Amana moest bezig houden, de mama van het vriendinnetje die nu met een gerust hart kon gaan werken en de mensen in de Klaver dat ik eens op bezoek kwam en wat kon helpen (toevallig: met positieve quotes op te rollen voor een stand van week van de zorg - morgen meer daar over).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten