Gisteren vond ik op straat een doekje met een "tuutje" voor onze deur. Ik moest meteen denken aan dat kindje dat nu misschien wel heel erg verdrietig was, dat hij zijn doekje kwijt was. Ik weet hoe kinderen gehecht kunnen zijn aan hun knuffeltjes en dergelijke. Gelukkig leven we in een wereld van sociale media (hoewel ik hier niet altijd de grootste voorstander van ben) en zit ik graag op Freecycle-pagina's op Facebook. Dus ik vond er niet beter op om een foto van het doekje te nemen en het te delen op Freecycle in de hoop dat het zo terug bij de juiste eigenaar te recht komt. Ondertussen is het al gedeeld door nog mensen. Jammer genoeg is er nog geen reactie gekomen, maar wie weet dat het morgen meer succes heeft.
Terwijl ik gisteren en eergisteren bezig was met opruimen, vond ik ook nog een hele boel halfvolle flessen deodorant, ooit gekocht of gekregen. Maar eerlijk gezegd ben ik een roller-meisje. Dus die deodorants bleven daar maar staan en plaats in te nemen in mijn kast. Ik besloot van de eerste keer ze ook op Freecycle te plaatsen, zodat ik er iemand anders gelukkig mee kon maken. En ja hoor, ik had meteen al enkele reacties en ondertussen zijn de flessen al het huis uit.
Dat was het voor vandaag. Niet de grootste goede daden, maar het hoeft niet altijd groots te zijn om een glimlach op iemands gezicht te toveren toch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten